Midsommar w Dalarna cz. 3 Rättvik

Sobota, 21 czerwca

Dziś jest właściwy Midsommar, święto przesilenia letniego. Rano byliśmy na pięknej mszy w kościele w Rättvik. Tak jak dnia poprzedniego, ubrani w folkowe stroje z Dalarny kobiety i mężczyźni przypłynęli z różnych stron jeziora Siljan łodziami aż do samego kościoła.

Udali się do kościoła, przed którym stali chwile.

potem weszli do środka i zaczęła się msza. Dla nas niezwykła i wzruszająca. Z muzyką, chórem i co nas zaskoczyło – tańcem w czasie mszy.

Kliknij na zdjęcie poniżej i zobacz filmik:

Tradycja przypływania łodzią do kościoła sięga setek lat, kiedy do kościoła można było dostać się najłatwiej drogą wodną, przez jezioro Siljan.

Obok tego pięknego kościoła stoi pomnik ku czci Gustawa Wazy, gdzie zaczęła się jego walka o wyzwolenie Szwecji spod okupacji duńskiej.

Dalarna, a zwłaszcza rejon jeziora Siljan zauroczył mnie (nas!) do tego stopnia, że z pewnością wrócimy tu ponownie. Tak dużą ilość wrażeń i wzruszeń, i tak wiele do opowiedzenia o Dalarna, sprawia, że będę nie jeden jeszcze raz wspominała te rejony i postaram się opowiedzieć o każdym z tych miejsc z osobna.

Midsommar w Dalarna cz. 2 Leksand

Sobota, 21 czerwca

Piątkowy Midsommar (Midsommarafton 20 czerwca) spędziliśmy w Leksand, w dwóch różnych miejscach. Pierwszy, niedaleko kościoła, w ogrodzie, mały, kameralny ze specjalnym udziałem dzieci, które ochoczo ubierały majstång. Przy okazji dowiedzieliśmy się, że w Dalarna na midsommarstång (midsommarowy słup) mówi się majstång (słup umajony).

Po tańcach poszliśmy świętować Midsommar okrzyknięty największym Midsommarem w Szwecji. Najpierw przy rzece, Österdalälven czekaliśmy na wysławione łodzie z ubranymi w regionalne stroje mieszkańcami Dalarna. Widok tych spokojnie sunących łodzi był naprawdę ujmujący.

Potem ludzie ci, jak barwny orszak wysiedli z łodzi i razem z innymi (było prawdopodobnie 15 000 ludzi) całą procesją szli ulicami aż do wielkiego „dołu”, w którym czekał na podniesienie najdłuższy w Szwecji słup midsommarowy (ok. 26 metrów). Tak wyglądał on, lezący jeszcze w czwartek.

A tak wczoraj. Ogromny grajdół wypełnił się szybko ludźmi. Czekaliśmy na moment wejścia orszaku i wniesienia flagi,  przy akompaniamencie ludowej muzyki. Nastroje były wspaniałe, jakże by inaczej, skoro choć chłodno, słońce świeci? A zapowiadali deszcz!

Gdy wszedł orszak zaniemówiłam z wrażenia. Zrozumiałam czar, magię i wielkość tych obchodów tutaj w Dalarna. Wzruszenie ścisnęło gardło, to było coś pięknego!

Potem były uroczyste przemówienia, ludowe pieśni i tańce. Przemówienia odbyły się w kilku językach, z pozdrowieniem dla imigrantów i były tłumaczone nawet na język migowy.

Podnoszenie ogromnego słupa trwało dosyć długo, było urozmaicone występami muzycznymi, zgromadzeni zaś ludzie robili fale…

Gdy słup został postawiony do pionu, odśpiewaliśmy na stojąco hymn narodowy.

Po hymnie zostaliśmy zaproszeni do tańca, widok takiej ogromnej tańczącej masy ludzi robił spore wrażenie. Wygląda na to, że wszyscy bawili się wyśmienicie. My na pewno! Kliknij na zdjęcie poniżej i zobacz mój filmik:

Po zabawie, około 23, poszliśmy na molo, ochłonąć w wrażenia i popatrzeć na zachód słońca nad Rättvik.

Byłam zbyt zmęczona by zdać realcje na bieżąco, a dziś od samego rana kolejne atrakcje. Postaram sie o ich napisać po poludniu, już w pociągu „Inlandsbana” w drodze na północ Szwecji.

Miłego popołudnia, Skarby!